Κοντεύουν μεσάνυχτα και στο γεμάτο με φαγητά τραπέζι όλη η οικογένεια παρακολουθεί τον Τσιμιτσέλη να ερμηνεύει με τη βελούδινη φωνή του (?!?!?!?!) τραγούδια της Αλεξίου και του Νταλάρα στην εκπομπή του Παπαδόπουλου στη Ν.Ε.Τ.
Μαμά: Αυτός μητέρα είναι ηθοποιός και τα έχει με τη διπλανή του την ομορφούλα!
Γιαγιά (με μερική κώφωση): Ηθοποιός και τραγουδάει τόσο ωραία, μπράβο στο παιδί
Παππούς (με ολική ιδιοτροπία): Ξέρεις τι μαλάκας είναι αυτός, απ'εδώ από το Ευοινοχώρ' είναι και μου 'πε ο μπάρμπας τ' ότι το' 'φαγε τα χωράφια!
Μαμά (με πλήρη άγνοια): Αλήθεια λέει Γιώργο?
Πατέρας ( με πλήρη αδιαφορία): Ξέρω 'γω μωρέ τι κάνει ο Τσιζιμπέλης με το μπάρμπα του!( γελώντας με το επιτηδευμένο λάθος του και το επιτυχημένο αστείο του)
Γιαγιά (σε πλήρη άρνηση): Δεν είναι έτσι Μιχάλη γιατί εγώ έμαθα από τη Μαντρούκω ότι είναι πολύ τίμιο παιδί!(Ξεχνώντας πως μόλις πριν λίγα λεπτά είχε μάθει για την ύπαρξή του)
Μαμά (σε πλήρη αγανάκτηση): Ελάτε να φάμε τώρα
(όλο το σόι σιωπά μέχρι την άφιξη του φαγητού)
(10 λεπτά αργότερα, γιαγιά και μαμά μεταφέρουν τα πιατικά από την τραπεζαρία στη κουζίνα με βιασύνη)
Παππούς (έχοντας πάρει το σοφιστικέ του ύφος): Γιώργο (απευθυνόμενος στο γαμπρό του) ήξερες εσύ γιατί μπαίνουν τα φίδια μες το σπίτι?
Πατέρας (παίρνοντας μια προσποιητή έκφραση ενδιαφέροντος): Γιατί...(αποφεύγοντας να προσφωνήσει τον πεθερό του πατέρα)?
Παππούς (κατενθουσιασμένος με τη διαπίστωσή του): Γιατί τα ποντίκια παίρνουν τα αυγά των φιδιών και τα μεταφέρουν στα σπίτια να τα φάνε! Έτσι τα αυγά σκάνε και βγαίνουν τα φιδάκια και τα βρίσκουμε εμείς και νομίζουμε ότι ήρθαν απ' έξω!
Πατέρας (σε πλήρη σύγχυση): (βγάζει ένα μουρμουρητό-μουγκρητό, πράγμα που κάποιος καλοπροαίρετος παρατηρητής θα μπορούσε να μεταφράσει ως "πατέρα") δεν γίνεται αυτό γιατί τα φίδια δεν θέλουν χρόνο να βγουν από το αυγό! εκκολάπτονται αμέσως!
Παππούς (πάντα επιμένων): Αμέσως τα παίρνουν τα αυγά! με το που γεννιούνται!
Πατέρας (πάντα ετοιμόλογος): Τι είναι τα ποντίκια, μαιευτήρες ( χαχανίζοντας έκπληκτος με το αστείο του, πρόταση που με έκανε να αντιτείνω σαν επιχείρημα πως έτσι εξηγείται η δημιουργία της λέξεως "ποντικομαμή", αποκομίζοντας έτσι ένα χαμόγελο από τον παππού σαν "ευχαριστώ" για την υποστήριξη)
(20 λεπτά αργότερα, έχοντας κερδίσει το φλουρί και μισοροκανίσει το κομμάτι της βασιλόπιτας που μου αναλογούσε)
Παππούς: Πάμε γυναίκα, έχουμε δουλειές αύριο!
Γιαγιά (καθόλου κουρασμένη και καθόλου χαρούμενη με την πρόταση του συζύγου της): Τι δουλειές έχουμε ρε Μιχάλη?
Παππούς ( φανερά αγανακτισμένος): Εγώ ξέρεις από πότε έχω ξύπνιος? από τις τέσσερις το πρωί!
Μαμά (γελώντας με τη γελοιότητα της σκηνής): Και ποιος σου είπε ρε πατέρα να ξυπνήσεις τόσο νωρίς?
Παππούς (έχοντας ήδη σηκωθεί από την καρέκλα του): Δεεεν ξέρω, εγώ πάντως νυστάζω! Άντε καληνύχτα!
Μαμά: Έλα ρε πατέρα
Γιαγιά: Έλα ρε Μιχάλη!
Εγώ: Έλα ρε παππού!
Πατέρας: Έλα ρε....γκουχου γκουχου
Παππούς: Δεν με παρατάτε λέω εγώ!
έτσι ευχάριστα τελείωσε η βραδιά μας γελώντας με τις ιδιοτροπίες του παππού καθώς η γιαγιά τον ακολουθούσε γιατί είχε φάει 2 μπριζόλες και είχε ένα ιστορικό αναρροφήσεων!
Αγαπητές Κουκουμάφκες είμαι σίγουρος πως έχετε ζήσει κ εσείς παρόμοια ή και πιο αστεία περιστατικά! Μην ντραπείτε να τα μοιραστείτε μαζί μας σε μορφή σχολίων!
Καλή σας χρονιά και ένα ευτυχισμένο κουκομαφκο-έτος με πολύ blogging!
Boufos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου